[logo]
RADOMSZCZAŃSKI UNIWERSYTET TRZECIEGO WIEKU "WIEM WIĘCEJ"
www.wiem-wiecej.com.pl
Biuro uniwersytetu mieści się w Radomsku, przy ul. Prymasa Wyszyńskiego 27
tel. 660-408-033
Biuro RUTW "Wiem więcej" jest czynne w robocze poniedziałki w godzinach 10.00 do 12.00,  środy w godzinach 10:00 do 12:00 i piątki w godzinach 10:00 do 12:00
Nasi Przyjaciele i Sponsorzy:
dr Jarosław Ferenc
Prezydent Miasta Radomska
Małgorzata
Kańska - Kipigroch
Zastępca Prezydenta Miasta Radomska
Mirosław Olszewski
Dyrektor Regionalny SAN
Andrzej Andrysiak
Wydawca Gazety Radomszczańskiej
Marek Kurczych
Paweł Worwąg
Senior z kulturą i sztuką za panbrat

Tak zatytułowany był projekt realizowany był przez Radomszczański Uniwersytet Trzeciego Wieku ”Wiem więcej”. Uroczyste jego podsumowanie odbyło w Miejskim Domu Kultury w dniu 14 grudnia 2024 roku. Anna Kapuściarek, prezes RUTW, opowiedziała o celu tego przedsięwzięcia i jego realizacji.

Zaraz potem rozpoczęła się uczta dla zmysłów. Na początek rozszerzony chór seniorów pięknie zaśpiewał kilka lubianych i znanych utworów. Z przyjemnością wysłuchaliśmy piosenek: "Jest taki dzień", "Kulig" oraz "Rudy rydz". A potem słuchacze naszego UTW w uroczych sukniach zatańczyli walca z filmu „Noce i dnie”.

Ale to nie koniec, bowiem gości zaproszono na słodki poczęstunek i kawę, a po krótkiej przerwie spektakl "Iwona księżniczka Burgunda" adaptacja dramatu autorstwa Witolda Gombrowicza. Reżyserką przedstawienia jest pani Anna Rakowska. Wielomiesięczna praca, zaangażowanie i wydobycie ukrytych talentów aktorów - seniorów przyniosło wspaniałe owoce - dramat ten przedstawiono bardzo oryginalnie; charakteryzacja, stroje z epoki dell"arte były niezapomniane.

Przedstawienie pokazuje nam tragikomiczną historię prostej, nieśmiałej i nieładnej dziewczyny, którą przyprowadzono na dwór królewski. Książę Filip, mimo że ma piękną i mądrą narzeczoną Izę, postanawia zaręczyć się z Iwoną wbrew rodzicom i oporem całego dworu. Jej nieszczęśliwy wygląd, bierność i prawie zupełne milczenie prowokują następcę tronu. Zakończenie nie jest jednak szczęśliwe. Na scenie przewija się wielu bohaterów, ale w zasadzie żaden z nich nie budzi naszej sympatii, a w stosunku do Iwony odczuwamy litość. Na pewno spektakl skłania do przemyślenia pewnych ludzkich zachowań.

Za nami ogrom wytężonej pracy, ale też wielka radość i satysfakcja, że udało się.