[logo]
RADOMSZCZAŃSKI UNIWERSYTET TRZECIEGO WIEKU "WIEM WIĘCEJ"
www.wiem-wiecej.com.pl
Biuro uniwersytetu mieści się w Radomsku, przy ul. Prymasa Wyszyńskiego 27
tel. 660-408-033
Biuro RUTW "Wiem więcej" jest czynne w robocze poniedziałki w godzinach 10.00 do 12.00,  środy w godzinach 10:00 do 12:00 i piątki w godzinach 10:00 do 12:00
Nasi Przyjaciele i Sponsorzy:
dr Jarosław Ferenc
Prezydent Miasta Radomska
Małgorzata
Kańska - Kipigroch
Zastępca Prezydenta Miasta Radomska
Mirosław Olszewski
Dyrektor Regionalny SAN
Andrzej Andrysiak
Wydawca Gazety Radomszczańskiej
Marek Kurczych
Paweł Worwąg
Nim zamilkną dzwony

Jeszcze dzisiaj biją dzwony
płacz żałosny płacz strwożony
męka Pańska coraz bliżej
oczy Syna coraz wyżej
wypatrują Ojca.
Jeszcze dzisiaj dzwony płaczą
z żalem gorzkim i rozpaczą
wkrótce siądą do wieczerzy
jeden nie zmówi pacierzy
tylko zdradzi.
Jeszcze dzisiaj mówią dzwony
jak zostanie upodlony
Bóg w ciele człowieka
jaka kaźń i śmierć Go czeka
nim duchem powstanie.
Jutro zamilkną już dzwony
świat zostanie pogrążony
w głuchej ciszy i żałobie
staną warty przy grobie
i wnet zasną.
Znów obudzą ich dzwony
śpiew radosny śpiew natchniony
odkupieniem win śmiertelnych
zatrzaśnięciem wrót piekielnych
powrotem do Ojca.
Nim zamilkną
coraz ciszej biją dzwony
coraz słabiej biją
ludzkie serca.

Tym pięknym wierszem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego powitała studentów prezes naszego Uniwersytetu d Anna Kapuściarek na spotkaniu wielkanocnym, które miało miejsce 10 kwietnia w restauracji "Eden" w Radomsku. Pięknie udekorowane stoły, a na nich świąteczne potrawy i znakomite ciasta, które specjalnie na tę imprezę upiekły członkinie RUTW. Elegancko ubrane Panie prezentowały się znakomicie, a Panowie w niczym im nie ustępowali.

Podniośle i uroczyście było tylko na samym początku. Wnet zapanował wesoły nastrój, a przyczyniła się do tego „grupa teatralna” w osobach: Jadwiga Stankiewicz, Irena Górecka, Urszula Zbies, Ewa Łukomska, Anna Majchrzak, Aleksandra Rzeźniczak oraz Jerzy Sobczyk. Fantastycznie poprzebierani, tryskający humorem, rozśpiewani i roztańczeni recytowali wiersze opiewające uroki wiosny i tradycje Świąt Wielkanocnych. Wkrótce nastrój radości udzielił się wszystkim. Muzyka sama zapraszała do tańca, zwłaszcza, że były to szlagiery lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, a wiec przeboje naszej młodości. Ożyły wspomnienia!

Składamy wielkie dzięki Koleżankom, które postarały się, by to przedświąteczne popołudnie uczynić niezapomnianym!